Spil Dağı’nın sarp yamaçlarında, ilkbaharın müjdecisi olarak açan Manisa Lalesi, artık görenlerin içini burkuyor. Kıpkırmızı çiçekleriyle göz alan bu nadide bitki, yok olmanın eşiğinde.
Yılda bir açan Manisa Lalesi 24-50 cm boyunda olabiliyor. Gövdesi tüysüz veya ince tüylü olan bitkinin toprak altı gövdesi 6,5 – 19,5 cm uzunluğunda. Soğan boynu 1 ila 3 cm arasında değişirken, soğan örtüsü derimsi ve koyu kahverengi.
Bitkinin yaprakları 3-6 cm uzunluğunda, dik veya geriye doğru kıvrık, orak şeklinde veya dik-yayvan, doğrusal-mızraksı ve boyuna olukludur. Mavimsi-yeşil renkte olan yaprakların kenarı tüysüz veya hafif sillidir.
Tohum vermesi 5 yılı buluyor
Manisa Lalesi’nin çiçekleri kıpkırmızıdan turuncu kırmızıya kadar değişen renklerde olabiliyor. Hem dişi hem erkek organları aynı çiçek üzerinde bulunmasına rağmen, en verimli tohum üretimi karşı tozlaşma ile gerçekleşiyor ve bu tozlaşma böcekler aracılığıyla sağlanıyor.
Tohumların çimlenmesinden olgun ve çiçek veren yeni soğanın oluşmasına kadar geçen süre 5 yılı bulabiliyor. Bu uzun süreç, türün neslinin devamını zorlaştıran faktörlerden biri.
Kuşlar doğal dağıtıcı
Manisa Lalesi’nin tohumları oldukça hafif ve yassı. Bu özellik, tohumların sincap ya da tarla faresi gibi yoğun kürklü hayvanların tüylerine yapışarak dağılmasını sağlıyor.
Kuşlar da zeminde beslenirken çiçeklere dokunarak ve sallayarak polenlerin dökülmesine yardımcı olabiliyor. Ayrıca, tohumlarla beslenip sindirim sistemlerinden atan kuşlar, etkili birer tohum dağıtıcısı görevi görüyor. Manisa Lalesi’ni korumak için çeşitli önlemler alınıyor. Ancak iklim değişikliği, aşırı otlatma ve bilinçsiz toplama gibi faktörler türün geleceğini tehdit ediyor.
